ایلیچ می گوید :"آنچه در مدرسه آگاهانه آموخته می شود در ذهن بچه ها تلنبار می شود و کارکرد مفیدی ندارد. اما درسهایی که ناآگاهانه آموخته می شوند نقشی را که آنها در زندگی بر عهده می گیرند تعیین می کند."

بچه ها وتربیت

مدرسه زندگی موقعیتی فراهم میکند تا دانش آموزن فارغ از دغدغه های بزرگسالانه، زندگی را بازی و تمرین کنندو کم کم آماده شوند تا بار دیگر  بازی تمرین شده را در زمین واقعی زندگی به اجرا درآورند.

بچه ها مدرسه را برای زندگی امروزشان میخواهند و بزرگترها آنرا به عنوان محیطی برای آماده سازی بچه ها برای زندگی فردا در نظر میگیرند.

تربیت بر چیزی بیش از دانایی وتوانایی دلالت دارد و باید بر خردمندی و فرهیختگی انسان بیفزاید وبا درونی کردن ارزش ها به دانایی وتوانایی و مهارت های او جهت دهد.

 1- دادن آگاهی کافی از هدفهای مدرسه.

2- در نظر گرفتن شرایط زندگی، امکانات و فرصتها، موقعیتهای شغلی وتوانایی های والدین.

3- آگاهی والدین از میزان تواناییها و امکانات آموزشگاه.

4- آشنا کردن والدین با حدود انتظارات مربیان از آنان وزمینه هایی که می توانند مشارکت داشته باشند.

5- تشکیل مستمر کلاسهای آموزش خانواده.

6- تهیه وتنظیم برنامه سالانه وارائه به والدین در جلسه ای ونظرخواهی از آنان در خط مشی و روش اداره ی مدرسه.

7- تشکیل کتابخانه ای برای والدین با مشارکت خود آنان ومربیان.

8- استفاده از تخصص والدین در برنامه ریزی آموزشی وپرورشی.

9- تهیه و نصب صندوق انتقادات و پیشنهادات برای والدین.

                                                      رشد مدیریت - مهر84